Edie Sedgwick is een fantastich vintage style icon voor de jaren 60. Edie werd geboren in een steenrijk gezin California in 1943. Zij had al van jongs af aan een charisma waardoor mensen naar haar moesten kijken als zij een ruimte binnenliep. Haar jeugd was traumatisch. De Sedgwicks hadden veel problemen. Sedgwicks broer Minty was al op zijn 15e alcoholist en pleegde zelfmoord in 1964, een dag voor zijn 26e verjaardag. Haar andere broer Bobby botste met zijn motor tegen een bus op nieuwjaarsavond 1964 en overleed twee weken later. Ook Edie had problemen. Ze leed aan anorexie en werd in de herfst van 1962 naar het psychiatrisch ziekenhuis Silver Hill gestuurd. Toen ze nog maar 40 kilo woog werd ze naar een strenger psychiatrisch ziekenhuis gestuurd. Daar raakte ze zwanger en pleegde abortus.
Nadat Edie ontslagen was uit het psychiatrisch ziekenhuis verhuisde ze in de herfst van 1963 naar Cambridge (Massachusetts). Ze bleef naar een psycholoog gaan waar ze Chuck Wein ontmoette. Edie verliet Cambridge op haar 21e en verhuisde in 1964 naar New York City. Chuck Wein kwam ook naar New York en introduceerde haar in 1965 bij Andy Warhol. Chuck bracht Edie dagelijks naar The Factory, het atelier van Warhol.
Edie en Warhol voelden zich op een morbide wijze tot elkaar aangetrokken. De jongen uit Pittsburgh die de zoon was van Poolse immigranten, verlangde intenser naar haar gezelschap dan enig andere jongen naar haar lichaam. De verwaarloosde dochter, van haar kant, genoot van die obsessieve aandacht van een beroemd man, die zelfs niets in de plaats vroeg. Door toedoen van Edie begon Warhol zich knapper te kleden. Zij van haar kant verfde haar haar zilvergrijs om beter bij haar pendant te passen.
Sedgwick speelde in diverse films van Andy Warhol. Hij grote doorbraak als ster van de underground cinema was met de film Beauty No. 2
Haar symbiotische relatie met Warhol maakte Edie beroemd. Ze haalde de cover van ‘Vogue’. Met haar ranke figuurtje, haar grote ogen en kortgeknipt haar werd ze een cultfiguur van de vroege sixties. Diana Vreeland, de peetmoeder van ‘Vogue’ prees haar anthracietzwarte ogen en adembenemende benen. ‘Edie had een magnetische uitstraling’ beweert John Cale, medeoprichter van The Velvet Underground die een affaire van zes weken met haar had. “Ze had de magie, schoonheid en sensualiteit van een Marilyn Monroe.”
Helaas raakte Edie in de scene van Andy Warhol’s factory verloren in een wereld van drugs en feestjes. Na haar ruzie met Andy Warhol in 1966 ging het bergafwaards met haar. Zelfs toen haar erfenis was opgesoupeerd, en niemand nog bereid was om haar financieel te steunen, lukte het Edie niet om zuinig te leven. Al die tijd dat ze in New York woonde, nam ze maar één keer de metro - voor een rit naar Coney Island, in een gevederde avondjurk die ze boven haar bikini droeg. Maar doorgaans verplaatste ze zich in een limousine. Zelfs taxi’s vonden in haar ogen geen genade.
In 1971 na een laatste tv opname steft Edie ’s nachts in haar slaap door een overdosis. De gerechtsgeneesheer schreef haar dood toe aan acute barbituratenvergiftiging. Of het al dan niet om zelfmoord ging was moeilijk uit te maken. Edie werd begraven op het kleine Oak Hill Cemetery in Ballard, California. Ze was slechts 28 jaar.
Ondanks haar korte leven is zei een bekend stijlicoon van de jaren 60. Door haar fantastische charisma en haar periode bij The Factory is er een grote hoeveelheid beeldmateriaal voor ons om van te genieten.
Link naar uitgebreider artikel opver Sedgwick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten